BİR ANI…

Birkaç arkadaş çay ocağında toplaşmış hararetle tartışıyor. Ortada anlaşamadıkları bir mesele yuvarlanıyor besbelli, gerilim yüz hatlarında kor aleve dönüşmüş dışarı fışkırıyor…

Yanlarına yaklaşır yaklaşmaz dostlardan biri, “Allah aşkına söyle… Kadın şöyle giyinir, böyle gezer mi?” …

Destek bekliyor…

Artık yeter… İslam’ın, cinsiyet ve kılık kıyafet üzerinden tartışılmasını artık içim kaldırmıyor. Camide imam, TV’de siyasetçi, çam ocağında unu eleyip eleğini asmış arkadaşlar…

Kırmakta istemiyorum, dostum bu insanlar.

“Anlaşılan İslami meseleler” dedim.

Tamam cevabı, kafaların sağ tarafa hafif yatışıyla geldi.

“Fikrimi söylerim ama önce siz benim soruma cevap verin” dedim.

Yine susarak yanıt aldım; en azından ben özle sanıyorum, onaylar gibi baktılar.

Ortamın hararetini söndürmek için iyi fırsat… Her iki taraf nefes alma olanağı sağlayacağından tereddütsüz kabul edince söz sırası bulmuş oldum…

“Bu mudur? Her mesele bitti de tek sorununuz kadın, kumaş kılı mı halledemediniz?

“Lâ İlâhe İllallah” meselesini hallettiniz mi?

Kime ve neye iman ettiğinizden emin misiniz? Allah için 5 defa el bağlarken, dünya için kaç kere el pençe divan duruyoruz?

Hırsızlık, yalan, iftira, zulüm ve adalet meselelerini çözdünüz mü? Allah’ın yasakladığı bu işleri yapanlarla gönül bağınızı kopardınız mı?

Bunca sorunsal içinde kadın meseleyse ki değil, bunların hangisinden daha önemli?

Vakitsizce yetişen meyveyi, sebzeyi sağlıksız buluyorsunuz da insanı kamile ulaşmayı şartları oluşmadan nasıl talep ediyorsunuz?

…

Kimsenin hoşuna gitmedi söylediklerim.

O başkaymış…

Farkında olmayana söyleyecek söz yok… Ama din adına söyleyen şeytana uyup cismaniyenin kuyruğuna takılmasın.

Hırsızlığı, zulmü, kayırmayı, fuhşiyatı, yalanı, iftirayı ağzına ve topluma yuva yaptıranları anlatsın…

Orjinal Köşe Yazısına Git