Anne olmak dünyanın en güzel ve zor mertebesi olduğunu çocuk sahibi olan bütün kadınlar bilir.
Allah’ın bize verdiği en güzel hediyelerdir çocuklar…
Baba evin temel direği olma vasfıyla genel olarak dışarıda olduğundan, genel olarak çocuk ile iletişim anneye kalır…
Baba ile çocuk arasında ki köprüyü de anne kurar…
Bazen roller değişse de, istisnaların kaideyi bozmadığını var sayarak…
Bir anne olarak annelerimizi ön planda tutarak yazıma devam etmek istiyorum…
Anneler babalardan önce çocuklarıyla özel bağ kurdukları için genel olarak ebeveyn olarak babalara göre 1-0 önde başlarlar.
Aile olmak. ‘benken biz’ olmak çok zor ve bir o kadar da güzel…
Herkes tarafından bilindiği üzere çocuklar büyüdükçe dertleri de büyür…
En zor dönemleri ise ergenlik dönemidir…
Ergenlik döneminde çocuklarımızla iletişim zorlaşır, bu konuda uzmanların ve ailelerin fikir ayrılıkları olmasına rağmen genel olarak uzmanları dinlemekte fayda olduğunu düşünüyorum…
Kız ve erkek çocuklar ergenlik dönemlerini farklı geçirirler bu konuda uzman olmamakla birlikte bir kız bir de erkek çocuk annesi olarak benimde bazı deneyimlerim oldu tabi ki…
Çocukların yaşadıkları çevre ve aile ergenlik döneminde büyük etken…
Çocuklar karakterlerini oturtmaya çalışırken çevrelerinde rol model olarak aldıkları insanlar çok önemli…
Bu dönemdeki çocuklara nasıl yaklaşmalıyız sorusuna uzmanlar, 'Bu dönemde çoğu anne-baba, ergenin bir isteğini reddederken ona hala çocuk olduğunu söyler. Ancak sorumluluklarını hatırlatırken, ona artık çocuk olmadığını ifade eder. Bu tutarsız konuşmalar aile ve genç arasındaki ilişkiyi bozar. Ancak bu çatışmalar normal gelişimin bir parçasıdır. Çocukların kendilerini ve anne-babalarını hiç sorgulamamaları ve hiç çatışmamaları da bir problemin göstergesi olabilir. Bu sebeple anne babalar çocuklarının kendilerine karşı olumsuz tepkilerinin, içinde bulundukları dönemden kaynaklanabileceğini göz önünde bulundurmalıdır” görüşündeler.
Bu dönemde anne babalar net ve tutarlı sınırlar oluşturmalıdır. Bu sınırlar harçlığın miktarı, eve geliş saatleri gibi konularda olabilir. Ancak bunu yaparken çocuğa karşı fazla baskı yapmak ya da çok fazla serbest bırakmak doğru değildir.
Ergenlik döneminde gençlerin, anne-babasından farklı olan düşüncelerini ifade etmeye ihtiyaçları vardır. Anne babalar bu fikirleri kabul edici bir tutumla dinlemeli, aynı fikirde olmasalar da onu anlamak için çaba göstermelidirler. Asla kendi fikirlerini çocuğa zorla kabul ettirmeye çalışmamalıdırlar.
Ergenler için bir özel alanlarının olması çok önemlidir. Ergenlikle beraber genç; odasının kapısını kapatmaya, odasını kendisi için özel bir alan olarak kullanmaya başlar. Başkalarının o alana müdahale etmesinden rahatsızlık duyabilir. Bu sebeple ergenin odasına her zaman kapı çalarak girmek önemlidir. Odasını düzenleme biçimine mümkün olduğunca müdahale etmeyerek, gence duyulan saygı gösterilebilir.
Bu dönemde aileler de çocuklarının büyümesi ve zarar görmesi ile ilgili endişelidirler. Bu sebeple çocuklarının kendilerine yalan söylediğini düşünüp, pek çok davranışına kuşku ile yaklaşabilirler. Bu şüpheci yaklaşım, ergeni daha fazla kısıtlamalarına sebep olabilir. Ancak genç, anne babasının kendisine güvenmesine ihtiyaç duymaktadır.
Ergenlik dönemindeki çocuk için kendisine karşı dürüst davranılması çok önemlidir. Herhangi bir konuda samimi davranmamak, çocuğu kandırmaya çalışmak, eksik bilgi vermek çocuğun anne babasına olan güveninin sarsılmasına sebep olabilir. Gerçeği söylemek o an için çatışmaya sebep olsa da size olan güveninin pekişmesini sağlar.
Uzun lafın kısası…
Çocuklarınıza dürüst olun, onları dinleyin ve güvenin, alanlarına saygı duyun…
Hadi size kolay gelsin…
