Zurna çalmayı bilmem…
Kemençe olsa denerim de…
Zurna bana ters gelir.
Onun için son deliğinden çıkan sesleri duyma bile duymam…
Zurnayı kim çalıyor beni o ilgilendirir…
İyi mi çalışıyor yoksa kötümü ona bakarım…
Çalmayı bilmem ama çalanı takip ederim…
Dedim ya çalmanın da değişik şekilleri var.
Sağ eliyle mi, yoksa sol eliyle mi çalıyor?
Sağ ile çalıyorsa sıkıntı yok da…
Sol ile çalıyorsa…
Yazık o sola o zaman…
Demek ki o kişi hiç zurnadan anlamıyor.
Sol ile çalmak yakışmaz…
Zurnayı çalan sağ eli ile çalacak…
Sol ile çaldın mı sağ ile çalana kendini güldürürsün…
Dedim ya zurna deyip geçmeyeceksin…
Çaldı mı sesi her yerden duyulur…
O yaka, bu yaka, karşı yaka hiç fark etmez…
Zurna çalmanın da bir adabı vardır.
Herkes çalamaz!
Mesela ben en başta yazdığım gibi hayatta çalamam…
İyi bir çalışma ve tecrübe gerektirir…
Öyle zurnayı çalarken kimseyi de yanından kaçırmayacaksın…
Yoksa başladın mı çalmaya yanında hiç kimse kalmayınca bir anlamı olmaz.
Zurnayı çalacaksın ama konseri de seyirci eksilmeden tamamlayacaksın…
İşte zurna çalmanın en hassas noktası da burasıdır.
Sesi çok gür çıkar ve öyle herkeste zurna çalınmasına dayanamaz…
Zurna çalma tecrübesi konserini seyirciyi dağıtmadan bitirebilmekte yatar…
Zaten bunu başardın mı konserin sonunda herkes seni ayakta alkışlar…
Sağlamı çalarsınız sollamı çalarsınız bilmem ama sol ile zurna pek çalınmaz…
Sol ile zurnayı çalarsan konserde adam falan kalmaz…
Sadece adam kalmasa neyse konser boyunca da yuhlanırsın…
Sonra bir daha da orada konser vermek için zor sahneye çıkarsın…
Zurnanın son deliği ile başladık, zurna çalıcı ile konseri pardon yazıyı tamamladık.
Eh ne yapalım bugünde böyle olsun…
O zaman hadi kalın sağlıcakla…